زیـن العابدین (علیه السلام) فرمود:وظیفه و مسئولیت تو نسبت به خدای بزرگ آن است که پروردگار جهان را پرسـتش و عبادت کرده و هرگز شـریکی برای او قرار ندهی.و اگر اینکار را از روی اخلاص و صداقت انجام دهی خداوند کار دنیا و آخرت تو را کفایت می‌کند.
کسی که برادر مؤمنش برای حاجتی به نزدش بیاید، این رحمتی است از جانب خدا که به سوی او فرستاده است؛ پس اگر قبول کرده و حاجتش را برآورده کند به ولایت ما پیوسته است،
در این عالم قوانین خیلی ساده ای حکمفرماست و به قدری باهم ارتباط دارد که تاثیرات شگرفی در هستی بر جای می گذارد.انسان هایی موفق هستند که آگاهی و شناخت لازم را نسبت به این قوانین داشته باشند پس هر کس داناتر است، در حقیقت توانمند تر و موفق تر است.
امام حسین (ع) به پیروی از سیره و سنت قرآنی رسول الله (صلی الله علیه و آله) به تشکیل و تشکل و سامان بخشی و رشد خانواده و اهل آن اهمیت ویژه ای می دادند و خانواده سالم را به مثابه مصالح ساختمانی سالم برای یک بنای ماندگار می دانستند.
به خصوص در جریانهای انتخاب های اساسی و بزرگ، که انسان چاره ای جز انتخاب یکی از حق یا باطل را ندارد، تفکّر، حرف اوّل را می زند. حُرّ، پس از اینکه کار در کربلا، به شمشیر زدن کشید، به کناری رفت، تأمّلی کرد و امام حسین(علیه السلام) را انتخاب کرد و با شرمندگی تمام به سوی خیام حسینی تاخت.
در مورد نامگذاری فرزندان به عبد الحسین و ... باید گفت که وهابیت معنای عبد را نفهمیده اند و به علت تفسیر اشتباه از این کلمه به عبادت و پرستش (در نامهایی مثل عبدالحسین)، حکم به حرمت چنین نامگذاری کرده اند .
اگر کسی بدون توجه به اهل بیت(علیهم السلام) و بدون توسل به آنان تنها دعا کند و از خدا هدایت و قرب او را بخواهد، خدا دعایش را مستجاب نمیکند بلکه باید ضمن توسل به اهل بیت و وارد شدن از راه آنان، دعا نیز بکند و هدایت خود را از خدا بخواهد.
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
کلید واژه
خلاصه آمار
آخرین رویدادها:
پیوندها
موضوعات
بایگانی
حدیث تصادفی
اعلانـات
