قاعده «بسیط الحقیقه کلّ الاشیاء» ابتکار کدام یک از فلاسفه است؟ و برهانش چیست؟

پیشینه قاعده «بسیط الحقیقه کلّ الاشیاء»
صدرالمتالهین، قاعده «بسیط الحقیقه کلّ الاشیاء و لیس بشیء منها» را از پیچیده‌ترین علوم الهی می‌داند و ادراکش را جز برای کسانی که از ناحیه حق تعالی به سرچشمه علم و حکمت راه می‌یابند، در نهایت اشکال می‌پندارد. وی معتقد است که پیش از او جز حکیم بزرگ یونان ارسطو، کسی به درک این قاعده نائل نشده و آن‌را از خصائص فکر خویش می‌شمارد.

آیا قضیه «اعتقادات باید به بدیهیات منتهی شود»، خود قضیه‌ای بدیهی است یا نظری؟

اصطلاح «بدیهی» دو کاربرد دارد: گاهی «بدیهی» به قضیه‌ای اطلاق می‌گردد که برای تصدیق آن، نیازمند فکر و نظر نباشیم؛[1] و گاهی به «اولیات» نیز گفته می‌شود. «اولیات» قضایایی‌اند که تصور موضوع و محمول یا طرفینِ نسبت، برای تصدیق و اذعان به حکم قضیه کافی است.[2] بدیهیات در معنای نخست دارای گونه‌‌هایی است که از جمله آنها می‌توان «فطریات» را نام برد. «فطریات» قضایایی هستند که علت صدقشان همواره همراه آنها در ذهن حاضر است.[3] به عنوان مثال، قضیه «عدد چهار بر دو بخش پذیر است»، قضیه‌‌ای فطری به شمار می‌‌رود؛ زیرا ذهن با تحلیل «عدد چهار» می‌یابد که این عدد از دو عدد «دو» تشکیل یافته و حاصل ضرب آنها می‌باشد و در نتیجه قابل انقسام به آنها خواهد بود.

ارتباط میان مُثُل افلاطونی با وجود ذهنی و اتّحاد عاقل و معقول چیست؟

استاد حسن‌زاده در مورد مُثُل الهیّه (مثل افلاطونی) می‌فرماید: «أنّ المُثُل موضوعاتٌ حقیقیّة للعلوم أی صور علمیّة حققة للأشیاء کما یعتنی و یهتمّ بها فی البحث عن الوجود الظّلّی الذّهنی، و فی البحث عن اتّحاد عاقل بمعقوله، و لا یتمّ البحثا الاّ بنیل ما هو مکتومٌ فی المُثُل الإلهیّة» (شرح المنظومة سبزواری، نشر ناب، ج 3 ص 704، پاورقی شمارۀ 5 از غرر 91). این‌جا 2 مدّعا وجود دارد: یکی این‌که مبحث وجود ذهنی مبتنی بر مثل الهیّه است، و دیگر این‌که مبحث اتّحاد عاقل و معقول نیز چنین است. هر کدام از این دو مبحث چگونه با مثل الهیّه مربوط می‌شوند، و از چه رو است که برای تمام بودن این دو مبحث نیاز به مثل الهیّه است؟

آیا از نظر فلسفه چیزی ماورای وجود، حقیقتی ندارد؟

برای روشن شدن موضوع مطرح شده در پرسش، شایسته است ابتدا به مطلبی اشاره نماییم، و آن این است که گاهی یک لفظ به صورت مشترک لفظی در میان اهل یک علم به کار می‌رود و هر یک با توجه به برداشتی که از آن لفظ دارند، نظر دیگران را مردود می‌شمارند (که در این حالت گفته می‌شود نزاع لفظی است). لفظ «وجود» به نوعی مشترک لفظی میان اهل عرفان، فلسفه و کلام است و همین امر سبب شده است اختلاف نظر در حیطه معنایی واژه «وجود» محقق گردد. برای تبیین مطلب ابتدا نگاهی به اصطلاحات «وجود» می‌اندازیم و سپس به پاسخ پرسش خواهیم پرداخت.

آیا عدم و نیستی در خارج وجود دارد؟

فکری در ذهنم بود که همه چیز هست! حتی نیستی؛ یعنی ماهیتی وجود ندارد که نباشد، اما مقداری که فکر کردم به این چند تا نتیجه رسیدم:
اگر همه چیز وجود داشته باشد و نیستی نباشد، پس هیچ چیز از عدم به وجود نیامده یعنی بوده (خب این جا یک مسئله هم هست و آن از عدم بودن وجود خدا، یعنی خدا از هیچ به وجود نیامده و بوده و راهی برای اثبات خدا است. اما اگر همه چی بوده باشد، پس خدا در کنار همه چیز بوده و خدا نقض می شود) و دیگر این که اگر همه چی باشد، پس آنچه که از نیست نیست، چیست؟

بازوی قدرتمند مفتی های عربستان!

جریان سلفی سومین جناح از جناح های بیداری اسلامی در دهه هفتاد قرن گذشته بودند که از دو جریان اخوان (وابسته به الازهر مصر) و جریان شیعی اثنی عشری تشکیل می شد. علی رغم وسعت و گستره انتشار و نیز وابستگی به مکتبی عقیدتی و فقهی؛ جریان اخوانی موفقیت جریان شیعی را به دست نیاورد.

نقش مردم در انقلاب جهانی!

لزوم تشکیل حکومت از نگاه هیچ اندیشمندی پوشیده نیست. رشد و آگاهی و حضور همیشگی مردم را نمی توان در به وجود آمدن هر انقلابی نادیده گرفت. اصلی که در حکومت جهانی حضرت نیز محقق است.

چرا باید کودک با اعتماد به نفس پرورش دهیم؟

همه ی افراد تا حدی نسبت به خود شناخت دارند. شناختی نسبت به توانایی ها، استعدادها، علایق و ... . اما در این میان بعضی ها شناخت بیشتری نسبت به خود دارند و همین مساله باعث می شود که بتوانند در کارهایشان به موفقیت های بیشتری دست پیدا کنند. آن چیزی که باعث این موفقیت می شود اعتماد به نفس است. 

ازدواج مایه آرامش یا مایه دردسر؟!

این آرامشی که ازش صحبت می شود و در آیه معروف قرآن که "لتسکنوا الیها" آمده، به نظر صرفا آرامش جنسی است که آن هم طبق قرآن برای مردهاست. چون در قرآن بیان نشده که مرد مایه آرامش زن است اما آمده زن مایه ی آرامش است.!