
اصل اثبات دین و همچنین فهم دین توسط عقل صورت می گیرد، اما عقل که کارش دادن حکم در امور کلی است نمی تواند درباره جزئیات حکم صادر کند و سخنی که از نقل برای ما رسیده است را می پذیرد. در حقیقت عقل و دین دو چیز جدای از هم نیستند و یافته های عقلی همان حجت باطنی انسان هستند.
در مقالات پیشین اشاره کردیم که بر مبنای نصوص دینی، تحقق معاد جسمانی قطعی است و اصل معاد و زندگی پس از مرگ یکی از اصول اعتقادی ما مسلمانان است. این اصل در دین اسلام از چنان جایگاهی برخوردار است که عدم اعتقاد بدان، موجب کفر و خروج از اسلام میگردد. اما همیشه در طول تاریخ مسئلهی معاد جسمانی مسئلهای چالش برانگیز بوده است.
همانطور که پیشتر یادآور شدیم، توحید از اصول مشترک همه مذاهب اسلامی است. در نوشته پیشین به توحید ذاتى پرداختیم که به معنى یکتایی ذات خداوند است و اینک به توحید صفاتى می پردازیم که به معنى نفى هر گونه کثرت و ترکیب از ذات خداوند متعال است.
سخن نخست: گزاره ای که دست از سرتان بر نخواهد داشت!
بی تردید مفهوم "خداوند" در زندگی همه ما ـ وقتی می گویم همه ما منظورم همه انسانها به طور اعم، همه دینداران عموماً و همه مسلمانان به طور خاص است ـ نقش اساسی دارد. فهمیدن این نکته دشوار نیست. با نگاهی به نحوهی زندگی خود می¬توانید پی ببرید که در صورت عدم اعتقاد به وجود خداوند چه تغییراتی در زندگی¬تان ایجاد می¬شد.