
دحو الارض، مطابق با بیست و پنجم ماه ذوالقعده، روزی است که خداوند با نظر به کره زمین، به جهان خاکی حیات بخشید.
به نظر برخی از مفسران، آیه 30 سوره نازعات (والارض بعد ذلک دحاها) به همین واقعه اشاره دارد.
آیا لازم است که اسلام این قدر به ریزه کاری ها در خوردن و آشامیدن اهمیت بدهد و ما را مقید بکند یا اینکه این آداب تشریفاتی است؟
خدای متعال در قرآن کریم بندگان بسیار بزرگش را با حلم و حلیم بودن یاد می کند. یکی از اسمای خداوند هم حلیم است.
حکم شرعی کسی که برای مسلمانی که روزه نمیگیرد غذا و نوشیدنی تهیه میکند چیست؟ اگر روزه بر آن شخص واجب نیست یا شرعا معذور از روزه گرفتن است (مثل اینکه توانایی روزه گرفتن را نداشته باشد)، اشکالی ندارد، ولی در صورتی که معذور نیست و روزه گرفتن بر او واجب باشد، از باب یاری نرساندن بر گناه، باید از این کار خودداری کند و در صورت امکان با زبانی نرم وی را نهی از منکر نماید.
روزه برای این است که ثروتمند و نیازمند با هم مساوی شوند ، بدین معنا که ثروتمند (در حالت طبیعی) طعم گرسنگی را نمیچشد تا بر فقیر رحم نماید، زیرا بر بهرهمندی از هر چه اراده میکند قادر است به همین دلیل، خداوند عزوجل اراده فرمود بین مخلوقاتش تساوی ایجاد نمایند بدین صورت که به ثروتمند حس گرسنگی و درد را بچشاند تا (این شخص ثروتمند) ناتوان را احسان، و گرسنه را، اطعام نماید».