برخی شبهه افکنان، در مورد قرآن، میگویند که: در قرآن هیچ دستور اخلاقی جدید و برجسته ای نسبت به آنچه قبل از اسلام مطرح بوده است ارائه نشده است. قرآن اخلاق انسانی را به اخلاق طبقاتی تبدیل کرده است یعنی اخلاق بر حسب ارزش متفاوت انسانها، متفاوت می شود و اصول اخلاقی را از کلیت و جهان شمول بودن انداخته است. مهمترین بخش این انحراف مربوط به نابود کردن اخلاق در مورد غیرمسلمانان، بردگان و زنان است.
خداوند احدی را خوشبخت بالذات و بدبخت بالذات نیافریده است، گلیم بخت هر کس، همان صفحه روح و آیینه قلب خود اوست، این صفحه هم قابل سفید شدن و صیقل یافتن و هم قابل سیاه شدن و تکدر یافتن است.
واژه «ویل» در آیات متعددی از قرآن مجید و به صورتهای مختلف به کار رفته است؛ اما از آن رو که دو سوره مکی قرآن؛ "همزه" و مطففین"؛ سوره هایی هستند که با این کلمه شروع شده اند، مورد اهتمام بیشتری قرار می گیرند.
وقتی پوست دست یا صورت شما خشک و خشن می شود چه می کنی؟ سمباده می کشی؟ سوهان می کشی؟ سنگ پا می کشی؟ نه! چرا؟ چون این ها همه زبر و خشک و خشن اند و نه تنها پوست را نرم و لطیف نمی کنند، بلکه آن را زخمی و خونین هم خواهند ساخت به همین خاطر شما با پماد یا کرم که خود نرم و لطیف است با آن رفتار می کنید و پوست نیز نرمی و لطافت و طراوت خود را باز می یاید.
همانطور که در فضای حقیقی علاوه برخورداری از خوردن و آشامیدن، روزه چشم، زبان و گوش میگیریم، باید در فضای مجازی هم بر این موضوعات توجه کنیم. روزه چشم یعنی در فضای مجازی از مشاهده تصاویر نامناسب و فیلم های ناهنجار بپرهیزیم.
«بدى را با نیکى دفع کن، ناگاه (خواهى دید) همان کس که میان تو و او دشمنى است، گویى دوستى گرم و صمیمى است! امّا جز کسانى که داراى صبر و استقامتند، به این مقام نمى رسند، و جز کسانى که بهره ی عظیمى (از ایمان و تقوا) دارند، به آن نایل نمى گردند!»
برکات قرآن، برکات بی انتهایی است. در قرآن و با قرآن عزّت هست، قدرت هست، پیشرفت هست، رفاه مادّی هست، تعالی معنوی هست، گسترش فکر و عقیده هست، شادی و سکینه ی روح هست؛ ما باید خودمان را اشباع کنیم، دلهایمان را اشباع کنیم، روحمان را اشباع کنیم و پُرکنیم از معارف قرآنی...
علمى است عرضى که از جانب خدا بدون کسب و تحصیل به پیغمبران و اوصیاء آنها افاضه می شود و آنان با اذن و اراده خدا می توانند از حوادث گذشته و آینده خبر دهند و پاسخ گوی هر نوع پرسش دیگران باشند....
نهج البلاغه گوشه هایی از سخنان انسان کاملی است که هم در عرفان نظری و هم در عرفان عملی، عارف کامل است، اگر چه تمام آموزه های عرفانی امام علی (علیه السلام) در نهج البلاغه گرد آوری نشده است.