قرآن مجید، برترین و آخرین پیام خداوند و بزرگ ترین گوهر گرانبهای به جای مانده از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سرچشمه جوشان معارف اسلامی و اقیانوس بیکران حقایق است.
شک نیست که خطبهها و نامهها و کلمات قصار نهج البلاغه به صورت روایات مرسل (طبق جمعآورى مرحوم «سیّد رضى») آمده است. یعنى اسنادى که به طور متّصل به معصومین برسد براى آنها ذکر نشده و گاه همین سبب شده که بعضى در آنها وسوسه کنند،
«آنان کسانی اند که چون اجتماع کنند ضرر می زنند و چون پراکنده گردند سود می رسانند... به دنبال پراکنده شدن اوباش پیشه وران به پیشه خود باز می گردند و مردم ازپیشه وران سود می برند.»
از نظر اخلاقی نیز زمینه سلب کرامت شایسته زنان است را فراهم می کند از زنان حذف و به جای آن کارکردهای دیگری را به آنان واگذار کرد. لابد توجه دارید که گاهی صدور حکم از سوی مرجع تقلید آن چنان او را درگیر عرصه های فعالیت اجتماعی می کند که نه روحیه زنان با او سازگار است و نه فعالیت سالم برای او میسر است.
به عکس در جوامعی که انسجام و هستی آنها را باید پیوند درونی، بدون ارتباط با مبداء و مرکز خارجی، تامین و تضمین کند، اولویت با نظام است . تازه آن نظام است که جا و مکان و موقعیت فرد و جمع را در چهارچوب خود و در قلمرو خود مشخص می کند . نظام حاکم بر فرد و جمع است و کیفیت و نوع حاکمیت نظام بر فرد و بر جمع است که سرنوشت مساله سابق الذکر، یعنی اصالت فرد یا اصالت جمع را مشخص می کند .
نهج البلاغه یک شاهکار ادبی در تعلیمات اسلامی است که در آن توجه به عزّت و کرامت انسان و سلامت عقل و روان از اهمیت بسزایی برخوردار است. سخنان حکمت آمیز این کتاب که با عقل و اندیشه آدمی سروکار دارند حقایق بسیار متعالی و معانی بسیار ژرفی را در مورد شناخت خدا، انسان، و جهان با فصاحت و بلاغت تمام بیان می کنند و آگاهی های ارزشمندی را در هریک از این زمینه ها ارائه می دهند.
در مورد اینکه این شخص چه کسی بوده است در میان شارحان نهج البلاغه اختلاف شدیدی است . آیا حضرت علی علیهالسلام درخطبه 228 نهجالبلاغه از عمر مدح و تمجید کرده است؟
دیده می شود که زندگی برخی روحانیون فوق حد عموم مردم است و سوار ماشین های چند ده میلیونی و ساکن خانه های مجلل هستند. نظر شما در این رابطه چیست ❕آیا اسلام به آنها این حق را داده است ؟!