مهمترین حوادث تاریخ اسلام/ استقامت در راه هدف

مرد مصلح و کسی که فکر راهنمائی جهانیان را در مغز می پروراند بایست‌ در‌ برابر تمام این ناملایمات، زورگـوئی ها و حـملات ناجوانمردانه، ضربات و صدمات‌ جسمی و روحی، بردباری و شکیبائی را پیشه‌ ی خود سازد، تا کم کم بر مشکلات پیروز آید چنان که روش مصلحان دیگر نیز‌ همین‌ بوده‌ است، ما اکنون گوشه‌ ای از‌ آزار‌ و اذیت‌ قـریش‌ را در ایـن صفحات منعکس می سازیم تا پایه زحمات و استقامت وی روشن گردد:

چرا خدا انسان را آفرید؟!

خداوند متعال هستی را آفرید و از این آفرینش هدف و مقصدی را منظور فرمود. هر کس به تناسب معرفت و شناخت خود از پروردگار متعال می تواند هدف وی از هستی را درک کند. گر چه هیچ کس نمی تواند معرفت کامل به کنه ذات الهی یابد امّا به میزان شناخت حضرت حق هدف از آفرینش را می توان دریافت!

یکی از عوامل غفلت از خدا

همان طور که جنین در شکم مادرش نمی تواند نعمت های دنیا را بفهمد، ما نیز هرگز نمی توانیم نعمت های آخرت را درک کنیم، قرآن و روایات تنها کاری که انجام داده اند این بوده است که به اندازه درکمان، تصویری اجمالی از آخرت را برای ما عرضه کنند.

هدف از آفرینش انس و جن چیست؟

خداوند وجودى بى نهایت و دارای تمام کمالات است و آفریدن (ایجاد کردن) جهان فیض اوست و از آن روی که خداوند فیاض است کمال فیاضیت او اقتضا مى‏کند که هر چه را لایق آفریده شدن است بیافریند. پس خداوند آفرید، چون فیاض است. یعنى هدف و چرایى آفرینش در فیاضیت او است.

استدراج چیست؟

---

در فرهنگ اسلام سنتهای الهی  همان قوانینی است که از سوی خداوند در جامعه بشری به منظور رشد و تعالی انسان و آشنا ساختن او با هدف اصلی خلقتش اجرا می شود. یکی از این قوانین سنت استدراج است . در این فرصت به معرفی و نقش آن در مسیر سعادت بشر می پردازیم .

راههای ولایت شیطان بر انسان

---

انسان موجودی است که در درون خود هم استعداد فضیلت دارد، هم قوه رذیلت. انبیاء می‌کوشند تا فضایل را در او شکوفا کنند و او را در فضیلت کامل بالفعل سازند و شیطان هم تلاش می‌کند تا قوه رذایل را به فعلیت برساند. سپس این رذیلت به فعلیت رسیده را برای او زینت جلوه دهد و به او بفهماند که این رذایل زیبا هستند و با این کار آن زیبایی ذاتی ایمان را پنهان کند که در قلب همه انسان‌ها و در فطرت آن‌هاست.

دوام و زوال نعمت ها دست خود ماست!

امیرالمومنین علی علیه السلام در حکمت 244 نهج البلاغه می فرمایند: خداوند در هر نعمتى حقى دارد.کسیکه حقش را ادا کند نعمت او را افزون کند و کسی که کوتاهى کند نعمت را در خطر زوال قرار مى‏دهد. و سوال و نکته اصلی در این نوشتار این است که حق خداوند در برابر نعمت هایی که به بندگانش عطا می کند چیست؟

 

کوچکترین حق خداوند