پاسخ امام زمان علیه السلام به چند شبهه عاشورایی

کافیست فقط چند لحظه به ماه محرم و روزهای عزاداری بر امام حسین علیه السلام بیاندیشی. این فکر ناخودآگاه یک شیعه را به یاد امام زمان خویش می اندازد که آن حضرت چه نگاهی به این ماه دارد و اندیشه و افکار او در این باب چگونه است؟

دینوری تاریخ نگار متقدم

ابوحنیفه دینوری، احمد بن داود بن ونند معروف به ابوحنیفه دینوری، زادگاه وی دینور در کرمانشاه در دوران سامانیان است. تحصیلات خود را در اصفهان، کوفه و بصره به پایان رساند.

جبر یا اختیار؟! (1)

واقعه ی عاشورا ، با همه ی بزرگی مصیبت و بی هماوردی فجایعی که بر بزرگترین انسانهای تاریخ داشت، درسهای فراوانی دارد. 

بررسی قانون کنش و واکنش در واقعه عاشورا

 

واقعه ی عاشورا ، با همه ی بزرگی مصیبت و بی هماوردی فجایعی که بر بزرگترین انسانهای تاریخ داشت، درسهای فراوانی دارد.

کودتای آغازگر عاشورا!!

بزرگترین انحراف تاریخ که کودتاگران پس از پیامبر پایه گذاری کردند ماجرای «سقیفه» بود. در روز سقیفه سلمان فارسى گفت: به خیر کمى رسیدید و خلافت را گرفتید، ولى معدن خیر را از دست دادید. مرد سالمند را برگزیدید و خاندان پیامبر خود را رها کردید.

جایگاه صبر در واقعه عاشورا

واقعه ی عاشورا ، با همه ی بزرگی مصیبت و بی هماوردی فجایعی که بر بزرگترین انسانهای تاریخ داشت، درسهای فراوانی دارد.

برای محرم چه کتابی بخوانیم؟!

کتاب های مفید به زبان فارسی که حاوی اطلاعات جامع و کامل در مورد نهضت عاشورا و تاریخ زندگانی امام حسین علیه السلام بسیار زیاد هستند. این نوشته به معرفی برخی از این کتاب ها می پردازد.

مصادیق صبر جمیل در آموزه های دینی

«صبر جمیل» به معناى «شکیبایى زیبا» است، و آن صبر و استقامتى است که برای خدا صورت گیرد و تداوم داشته باشد؛ یأس و ناامیدى به آن راه نیابد؛ و توأم با بی تابى، شکوه و آه و ناله نگردد. صبر جمیل؛ شکیبایى در برابر حوادث سخت و آزمایش های سنگینی است که نشانه شخصیت و وسعت روح آدمى است.

آیا قاتلان امام حسین(ع) مجاهد بودند

آیا قاتلان امام حسین(ع) مجاهد بودند که در لعن آنها می‌گوییم: «اللهم العن العصابة التی جاهدت الحسین»؟!

 

با توجه به بار مثبت واژه «جاهد»، آیا عبارت اللهم العن ... العصابة التی جاهدت الحسین در زیارت عاشورا صحیح است؟ آیا عبارت حاربت الحسین جایگزین بهتری نیست؟

عاقبت بخیری در چند سکانس

ما انسان ها، مسافرانی هستیم در این دنیا؛ از باغ بالا آمده برای مدتی در این سرای فانی، تا کمالاتی را کسب کنیم، و هنگام برگشتن توشه ای برای سرای باقی با خود ببریم.