
زهد، یکی از فضائل اخلاقی است که موردتشویق و ترغیب آیات قرآن و روایات اهل بیت - علیهم السلام - است. چنانچه ملا احمد نراقی در معراج السعادة ذکر میکند: «ضدِّ محبت دنیا و مال را زهد گویند و آن عبارت است از دل برداشتن از دنیا و آستین فشاندن بر آن و اکتفاء کردن به قدر ضرورت از برای حفظ بدن»[۱] که تجلی عملیِ آن در زندگی، سادهزیستی و قناعت خواهد بود.
برقراری رابطه و پیوند مناسب میان اخلاق و سیاست همواره از مهم ترین مباحث اندیشه ی سیاسی بوده است.اخلاق در سیاست جایگاه ویژه ای دارد، زیرا اگر سیاستمداران و رهبران کشورها در روش حکومت خود اخلاق را کنار بگذارند موجب تخریب روابط خود با مردم می شوند؛ چنانچه این تفاوت حکومتداری (یعنی سیاست تۆام با اخلاق و سیاست منهای اخلاق) در زندگی معصومین(علیهم السلام) به عنوان پیشوایان دین، و سیاستمداران دیگر ادیان به خوبی نمایان است.
از عمل ، کار برآید برخی به خصوص هنگامی که بر مسندی تکیه می زنند بیش از آنکه کار کنند، حرف می زنند شعار می دهند و در تلاشند که در پوشش همین سخنان دل فریب، از خود چهره ای کار آمد نشان دهند؛ ولی زمانی که به کارنامه عملی آنها نگریسته شود جز رکود و کم کاری و وعده های عمل نشده چیزی مشاهده نمی شود.
قبل از بیان پاسخ توجّه به چند نکته به عنوان مقدّمه ضروری به نظر می رسد:
1. به طور کلّی، روایاتی که درباره اسباب نزول آیات قرآن وارد شده؛ یا بیانگر حوادث تاریخی بوده که در زمان پیامبر اکرم (ص) اتفاق افتاده، و آیه یا آیاتی متناسب با همان حادثه بر آن حضرت نازل شد. و یا فقط اشاره به نزول آیات درباره اشخاص دارند بدون این که حادثه مربوط به آن را بیان کنند؛ مانند برخی از آیاتی که در شأن و منزلت امام علی (ع) و دیگر امامان (ع) نازل شده اند. [1]
امام حسن عسکری (علیه السلام) در سال 232هـ قمری در مدینه چشم به جهان گشود. مادر والا گهرش سوسن یا سلیل زنی لایق و صاحب فضیلت و در پرورش فرزند نهایت مراقبت را داشت، تا حجت حق را آن چنان که شایسته است پرورش دهد.
این زن پرهیزگار در سفری که امام عسکری (علیه السلام) به سامرا کرد همراه امام بود و در سامرا از دنیا رحلت کرد. کنیه آن حضرت ابامحمد بود.
سیره امام حسن عسکری (علیه السلام):
امام حسن عسکری (علیه السلام) بیانی شیرین و جذاب و شخصیتی الهی باشکوه و وقار و مفسری بی نظیر برای قرآن مجید بود. راه مستقیم عترت و شیوه صحیح تفسیر قرآن را به مردم و به ویژه برای اصحاب بزرگوارش - در ایام عمر کوتاه خود - روشن کرد.