جلسه 7درس خارج فقه 21/07/97

درس خارج فقه مبحث قضا

استاد ارجمند حضرت آیت الله حاج سید محمد موسوی حفظه الله

دریافت با ذکر صلوات

جلسه 4 درس خارج اصول 18/07/97

درس خارج اصول مبحث استصحاب

استاد ارجمند حضرت آیت الله حاج سید محمد موسوی حفظه الله

دریافت با ذکر صلوات

جلسه 3 درس خارج اصول 97/07/17

درس خارج اصول مبحث استصحاب

استاد ارجمند حضرت آیت الله حاج سید محمد موسوی حفظه الله

دریافت با ذکر صلوات

جلسه 6درس خارج فقه 97/07/16

درس خارج فقه مبحث قضا

استاد ارجمند حضرت آیت الله حاج سید محمد موسوی حفظه الله

دریافت با ذکر صلوات

جلسه پنجم درس خارج فقه 97/07/15

درس خارج فقه مبحث قضا

استاد ارجمند حضرت آیت الله حاج سید محمد موسوی حفظه الله

دریافت با ذکر صلوات

جلسه چهار درس خارج فقه97/07/14

درس خارج فقه مبحث قضا

استاد ارجمند حضرت آیت الله حاج سید محمد موسوی حفظه الله

دریافت با ذکر صلوات

جلسه دوم درس خارج اصول 97/07/11

درس خارج اصول مبحث استصحاب

استاد ارجمند حضرت آیت الله حاج سید محمد موسوی حفظه الله

دریافت با ذکر صلوات

جلسه اول درس خارج اصول 97/07/10

درس خارج اصول مبحث استصحاب

استاد ارجمند حضرت آیت الله حاج سید محمد موسوی حفظه الله

دریافت با ذکر صلوات

جلسه سوم درس خارج فقه 97/07/09

درس خارج فقه مبحث قضا

استاد ارجمند حضرت آیت الله حاج سید محمد موسوی حفظه الله

دریافت با ذکر صلوات

آیا قضیه «اعتقادات باید به بدیهیات منتهی شود»، خود قضیه‌ای بدیهی است یا نظری؟

اصطلاح «بدیهی» دو کاربرد دارد: گاهی «بدیهی» به قضیه‌ای اطلاق می‌گردد که برای تصدیق آن، نیازمند فکر و نظر نباشیم؛[1] و گاهی به «اولیات» نیز گفته می‌شود. «اولیات» قضایایی‌اند که تصور موضوع و محمول یا طرفینِ نسبت، برای تصدیق و اذعان به حکم قضیه کافی است.[2] بدیهیات در معنای نخست دارای گونه‌‌هایی است که از جمله آنها می‌توان «فطریات» را نام برد. «فطریات» قضایایی هستند که علت صدقشان همواره همراه آنها در ذهن حاضر است.[3] به عنوان مثال، قضیه «عدد چهار بر دو بخش پذیر است»، قضیه‌‌ای فطری به شمار می‌‌رود؛ زیرا ذهن با تحلیل «عدد چهار» می‌یابد که این عدد از دو عدد «دو» تشکیل یافته و حاصل ضرب آنها می‌باشد و در نتیجه قابل انقسام به آنها خواهد بود.