چرا حکمت مشّاء حقایق اشیاء را متباین و حکمت متعالیه آن را تشکیکی می داند؟

این مسئله به نوع نگاه فلاسفه و مبانی فلسفی مکاتب آنان درباره ی مسئله ی وجود و هستی بستگی دارد. قولی که به فلاسفه ی مشاء نسبت داده شده و به عنوان «کثرت وجود و موجود» معروف شده است، حاصلش این است که کثرت موجودات قابل انکار نیست و ناچار هر کدام از آنها وجود خاص و مخصوص به خود خواهد داشت و از آنجا که وجود حقیقتی بسیط است، پس هر وجودی با وجود دیگر متباین به تمام ذات خواهد بود.

آیا علت و معلول وابستگی متقابل دارند؟

 

در برهان علیت گفته می شود منظور از علت، علت تامه است و آن علتی است که با وجود آن معلول ضرورتاً به وجود می آید و نابودی معلول نشان دهنده نابودی علت است، در این صورت آیا علت و معلول در وجود به هم وابستگی متقابل پیدا نمی کنند؟ آیا علت می تواند وجودی مستقل از معلول داشته باشد؟

فیلسوفان چه دلایلی برای اثبات وجود محمولی بیان کرده‌اند؟

 

چرا فیلسوفان برای اثبات وجود مستقل محمولی دلیلی ذکر نکرده‌اند؟ اساساً چگونه می‌توان اثبات کرد که وجود محمولی در خارج وجود دارد؟ از نظر فلسفه صدرا محمول واقعی چه محمولی است؟

آیا چون پروردگار پذیرنده «جود» نیست، نمی توان به او «موجود»گفت؟

 

لفظ موجود و وجود جدای از تفاسیر و توضیحات مفهومی، از نظر لغوی به چه معنا است؟ آیا می‌توانیم بگوئیم وجود صاحب جود است و با تجلی خود، موجود جود را می‌پذیرد،

چرا تعدد قدما باطل است؟

قدیم ذاتی و قدیم بالحق، صفتی از صفات اختصاصی ذات واجب تعالی است؛ از این رو ادله­ای که برای نفی تکثر و تعدد از واجب الوجود ذکر می‌شود، برای نفی تعدد نسبت به قدیم نیز ثابت است. به عبارت دیگر، تصور قدیم‌های متعدد همانند تصور شرکای متعدد برای ذات باری تعالی است، و از این رو محال است.

اگر عقل دین را تأیید می کند، پس چرا آدم های عاقلی وجود دارند که متدین نیستند ؟

واژه "عقل" در متن ها و فضاهای مختلف تفسیرهای گوناگونی پیدا کرده است. گاهی عقل دارای تعریف عرفی است؛ مانند انسان عاقل، افراد عاقل.

شیطان پرستی چیست؟

شیطان پرستی به معنای پرستش شیطان به عنوان قدرتی بسیار قویتر و مؤثرتر از قدرت واقعی یعنی خدا می باشد. در این عقیده باطل شیطان به عنوان نماد قدرت و حاکمیت بر روی زمین و قدرتی به عنوان برترین قدرت دو جهان مورد توجه و پرستش قرار دارد که دنیا را قانونمند می‌کند.

معانی وجوب، امکان و امتناع و رابطۀ میان ممکن الوجود بالذات و ممکن العدم بالذات با ممکن بالذات

فلاسفه که بحثشان دربارۀ وجود است، می ‏گویند هر «معنا» و «مفهوم‏» را که در نظر بگیریم و موضوع قرار دهیم و «وجود» را به عنوان‏ محمول به آن نسبت دهیم از یکی از سه قسم خارج نیست: یا رابطۀ وجود با آن مفهوم و معنا، وجوبی است؛ یعنی ضرورتاً و وجوباً آن چیز وجود دارد، که آن را «واجب الوجود» می ‏نامند.

نهج البلاغه از نگاه بزرگان

«بولس سلامه» استاد و شاعر و نویسنده معروف مسیحى لبنان مى‌نویسد: «کتاب مشهور نهج‌البلاغه اثر جاودانه‌ ایست که انسان را به شناخت اندیشه بزرگ على‌ بن ‌ابى ‌طالب وادار مى ‌سازد و هیچ کتابى جز قرآن، بر آن برترى ندارد...»

چرا معقولات ثانیه فلسفی دارای جنس و فصل نیستند؟ و آیا معقولات ثانیه منطقی نیز چنین هستند؟

معقول اصطلاحی فلسفى است؛ یعنى آنچه به ذهن آید، در مقابل محسوس؛ یعنى آنچه به حس آید. کلمه معقول، گاهی بر صور عقلیه اطلاق می شود و گاه بر امورى که در خارج وجودى ندارند و گاه بر امورى که محسوس نیستند و مجردند که در این صورت مراد از معقول عقل است.