سیره اخلاقی امام محمد تقی علیه السلام

انسان به طور فطری دوستدار کمال و فضیلت های انسانی است. او به افراد کمال یافته و آراسته به فضائل و زیبایی های معنوی و حقیقی، عشق می ورزد و بی اختیار آنان را تحسین می کند. رمز توفیق امامان شیعه را در صید دلهای پاک و مستعد می توان در همین نکته جستجو کرد. چرا که امامان معصوم علیهم السلام جامع فضائل و مناقب و شایسته ترین انسان های عصر خود بوده اند و حقیقت جویان و سعادت طلبان عالم که وجدانی آگاه و عقلی پویا دارند - بدون در نظر گرفتن آئین و اعتقادات خود - با مطالعه زندگی، رفتار و سیره ائمّه اطهارعلیهم السلام از عمق جان شیفته آنان می شوند.

انسان ممکن الخطا است یا جایز الخطا؟

 

به نظر شما آیا انسان جایز الخطا است یا ممکن الخطا؟ مگر می شود به انسان جواز خطا کردن را داد اگر این گونه نیست پس معنای این جمله چه چیز می تواند باشد که نقل خیلی از محفل ها شده است؟

آیا علت و معلول وابستگی متقابل دارند؟

 

در برهان علیت گفته می شود منظور از علت، علت تامه است و آن علتی است که با وجود آن معلول ضرورتاً به وجود می آید و نابودی معلول نشان دهنده نابودی علت است، در این صورت آیا علت و معلول در وجود به هم وابستگی متقابل پیدا نمی کنند؟ آیا علت می تواند وجودی مستقل از معلول داشته باشد؟

آیا تقیه کردن امام معصوم مخالف عصمت او نیست؟

 

 

با توجه به اینکه اگر انسان غیر از آنچه در دل دارد چیزی را اظهار کند و سخنی بگوید که حق نیست، دروغ خواهد بود حال کسی که تقیه می کند حتما دروغ خواهد گفت و دروغ یک گناه است، پس نباید این انسان معصوم باشد. آیا تقیه امام معصوم مخالف عصمت او نیست؟

پاسخ اجمالی

شبهه ای در باب شکرگزاری!!

در مناجات شاکرین آمده که چگونه می توانیم حق شکر خدا را به جا آوریم، در حالی که همین شکر ما، نیاز به شکر دیگری دارد و هر زمان که می َگوییم «لک الحمد» بر ما لازم است.

نسبت بین نفس کلیه و عقل کلی با انسان کامل در عرفان و انطباق آن بر انوار اهل بیت

 

منظور از اصطلاح "النفس المطلقة الکلیة" و "العقل الکلی" که در کتب عرفا، مخصوصا امام خمینی (رضوان الله علیه) به آن بر می خوریم چیست؟ و چگونه می توان این امر را نسبت به اهل بیت (علیهم السلام) از طریق برهان عقلی، نقلی و منطبق اثبات کرد؟ و این مقام چه ویژگی هایی نسبت به سایر مقامات دارد.

راز خاتمیت یک پیامبر

ظهور دین اسلام، با اعلام جاودانگی آن و پایان یافتن دفتر نبوت توام‏ بوده است. قرآن کریم با صراحت، پایان یافتن‏ نبوت را اعلام و پیغمبر بارها آن را تکرار کرده است. در میان مسلمین‏ اندیشه ظهور پیغمبر دیگر، مانند انکار یگانگی خدا یا انکار قیامت، با ایمان به اسلام همواره ناسازگار شناخته شده است. از این رو، تلاشی که در میان دانشمندان اسلامی پیرامون این موضوع به عمل آمده‏ است،

هدف نهایى اشخاص بی بصیرت و کوردل!

کوری دیده جان با لجن گناه!

بصیرت یا همان ژرف نگری، گوهری است که نصیب هر کس نشود. قرآن و روایات ما را در دستیابی به این مهم، راهنمایی کرده اند. در نوشته پیشین مهترین عامل کسب بصیرت یعنی تقوا مورد بحث قرار گرفت و اکنون دیگر عوامل و یا همان مواد لازم برای بصیرتی مطلوب را از نهج البلاغه امیرالمومنین علیه السلام نقل می کنیم.

آیا حسن و قبح اخلاقی برامر و نهی شرعی استوار است؟

حسن و قبح اخلاقی یکی از مباحث مهمی است که در علم کلام به عنوان مسئله «حسن و قبح ذاتی» افعال مطرح است. مسئله این است که آیا به طور کلى کارها داراى صفت ذاتى حسن و یا صفت ذاتى قبح مى‌‏باشند؟ آیا مثلا راستى، امانت، احسان و... در ذات خود، نیکو و بایستنى است؟ و آیا دروغ، خیانت، ظلم و... در ذات خود، زشت و نبایستنى است؟ آیا صفاتى از قبیل خوبى،

اعمالی که باعث زیبایی انسان می شوند!

از امام زین العابدین علیه السلام سؤال شد: «ما بال المتهجدین باللیل من أحسن النّاس وجها؟» چرا شب زنده داران از همه مردم خوش سیماترند؟ حضرت فرمودند: ...