رزق و روزى دو گونه است: رزقى که به سراغش میرویم و رزقى که به سراغمان میآید. در روایات، رزقى که به سراغمان میآید «رزق طالب» و رزقى که به سراغش میرویم «رزق مطلوب» نامیده شده است. روزى طالب و حتمى همان روزى وجود و هستى و عمر، امکانات، محیط، خانواده، استعداد و... است که از ناحیه این قسم روزى، توان و نیروى لازم و دقت و هوشیارى براى تلاش و انجام کار پدید میآید و در سایه این امور، دَرِِ روزى مطلوب و مشروط گشوده میگردد.