
فرد بدبین دنیای اطرافش را تیره و تار می بیند و چنین تصور می نماید که دیگران به او خیانت می کنند از اینرو به هیچ کس اعتماد نمی کند...
تعاملات انسان ها با یکدیگر و برقراری رابطه میان افراد، گاه با آسیب هایی همراه است. سخن از شناخت این آسیب ها و تلاش برای از بین بردن آنها چیزی است که در متون دینی بدان پرداخته شده است. از آنجا که دین عهده دار سعادت دنیوی و اخروی افراد است، ارائه راهکارهایی به منظور برطرف نمودن آسیب های اجتماعی و برقراری روابطی سالم و درست در میان افراد جامعه از وظایف آن بشمار می آید. تلاش به منظور شناخت این آسیب ها و برطرف نمودن آنها، هنگامی اهمیت می یابد که برخی از این رفتارهای نادرست سرچشمه گناهان دیگر می گردد.
قبل از بیان پاسخ توجّه به چند نکته به عنوان مقدّمه ضروری به نظر می رسد:
1. به طور کلّی، روایاتی که درباره اسباب نزول آیات قرآن وارد شده؛ یا بیانگر حوادث تاریخی بوده که در زمان پیامبر اکرم (ص) اتفاق افتاده، و آیه یا آیاتی متناسب با همان حادثه بر آن حضرت نازل شد. و یا فقط اشاره به نزول آیات درباره اشخاص دارند بدون این که حادثه مربوط به آن را بیان کنند؛ مانند برخی از آیاتی که در شأن و منزلت امام علی (ع) و دیگر امامان (ع) نازل شده اند. [1]
فتنه در لغت به معنای کفر، گمراهی،آشوب،امتحان و آزمایش کردن و معانی دیگر آمده است. اما در اصطلاح به معنای اختلاف مردم در عقاید و آرائشان است. به طوری که سبب ایجاد ناآرامی و تشویش در بین آنها، برای رسیدن به اهداف خاصی می شود. در شناخت جریان فتنه شاید هیچ کس و هیچ زمانى به اندازه امام على علیه السلام و زمان آن حضرت، جریان فتنه و نفاق خود را عیان و آشکار نکرد. با نگاه اجمالى به نهجالبلاغه امیر مۆمنان على علیه السلام در خطبهها و نامهها و حکمتهاى بسیارى به جریان فتنه و نفاق و منافقان اشاره دارد.
مدت زمان: 1 دقیقه 16 ثانیه
کلیپی دیدنی از شوخی حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام
با حضرت زهراء علیها سلام الله
فرزند برومند علاّمه نقل می کند که، وقتی خواستم بعد از رحلت مرحوم علاّمه در سال 1390 از نجف به ایران بیایم. رفتم خدمت آیت الله سیّد محمّد تقی بحرالعلوم که از نوههای مرحوم علاّمه بحر العلوم است، وقتی چشمش به من افتاد شروع کرد به گریه کردن گفتم: به خاطر چه گریه میکنید؟! فرمودند: بعد از اینکه مرحوم پدرت رحلت کرد با خود فکر می کردم که امام علی چگونه از زحمات علاّمه تشکر میکند! تا اینکه یک شب در خواب دیدم که قیامت بر پا شدهاست، و مردم در صحرای محشر هستند و همه توجه به یک طرفی کردهاند فهمیدم که آن حوض کوثر است رفتم طرف حوض کوثر دیدم که حضرت امیر المؤمنین در کنار حوض ایستاده اند، و محبّین خودش را با کاسههای بلوری که پر از آب زلال است سیراب میکنند، یک وقت صدایی از بین مردم بلند شد، گفتند: که علاّمه امینی به حوض کوثر و به محضر علی (علیهالسلام) مشرف می شوند، من منتظر بودم که امام چگونه با علاّمه برخورد میکنند. دیدم امام کاسه را زمین گذاشت و دو دست مبارکش را از حوض پر کرد، و آب را به صورت علاّمه پاشید و علاّمه را با دستان مبارک حضرت فرمود: بَیّضَالله وَجهک بَیّضتَ و جوهنا؛ خدا صورت تو را سفید کند که تو صورت ما را سفیدکردی. در این هنگام فهمیدم مقام علامه را در نزد امیرالمؤمنین به خاطر تألیف کتاب الغدیر چه قدر است.
حضرت محسن علیه السّلام فرزند سقط شده حضرت فاطمه سلام الله علیها است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله او را محسن نامید(1) و به وسیله ضربات، غلاف شمشیر قنفذ، متخلف ثانی(2) و در اثر ضربات پای او، سقط شد(3).
هیچ یک از منابع معتبر تاریخی و مقاتل به محل دفن حضرت محسن علیه السّلام اشاره نکرده اند، امّا این که حضرت محسن علیه السّلام در پای درب نیم سوخته خانه امیرالمؤمنین علیه السّلام دفن شده، در کتاب جامع النورین چنین نقل شده است: بعد از آن که دومی با لگد بر پهلوی آن بانوی بزرگوار زد، حضرت فاطمه علیها السّلام روی زمین افتاد، هر طور بود از جا برخاست حرکت کرد و به خانه آمد و روی زمین افتاد و صدا زد: عمر مرا کشت.