با توجه به اینکه اگر انسان غیر از آنچه در دل دارد چیزی را اظهار کند و سخنی بگوید که حق نیست، دروغ خواهد بود حال کسی که تقیه می کند حتما دروغ خواهد گفت و دروغ یک گناه است، پس نباید این انسان معصوم باشد. آیا تقیه امام معصوم مخالف عصمت او نیست؟
یازدهمین برگزیده خدا از نسل رسولش در شرایط ویژه ای زندگی کرد که باعث شد رفتارهای عجیبی از خود بروز دهد. آگاهی از آن برای دوستداران ایشان راهگشای خوبی در تحلیل وقایع جهان از آن دوران تا دوران معاصر ماست.
گسترش عدالت در حکومت مهدوی با یاری کارگزارانی شایسته، به گونه ای است که مانند سرما و گرما به درون خانه های مردم وارد می شود و آنان در چنین حکومتی طعم واقعی زندگی را خواهند چشید.
مهدی این امت از میان این پیشوایان است، او دارای کمال موسی و شکوه عیسی و قضاوت داوود و صبر ایوب است... او در شمایل، گفتار و کردار از همه کس به من شبیه تر است.
امام، وجه الله است یعنی ارتباط با خداوند، جز از این باب میسر نیست. حتی فیض خداوند، هستی ما و موهبتهایی که خداوند به ما عطا میکند، جز از راه وجه او نمیتواند به ما برسد.
اگرچه خداوند خود فرموده مرا بخوانید و نماز را برای هم صحبتی بنده با ذات احدیتش قرار داده اما هستند کسانی که به تعبیر امام رضا (علیه السلام) پروردگار از شنیدن صدای آنها بدش می آید.
حضرت مهدی علیه السلام فرمودند: «هیچ چیز مانند نماز، بینی شیطان را به خاک نمی مالد»؛ و بنظر آیة الله بهجت (ره)، یکی از راههای اصلاح نماز، توسل جدّی در حال شروع نماز به حضرت ولی عصر علیه السلام است.