اعتقاد به مهدی موعود عجلاللهتعالیفرجهالشریف، از باورهای مسلم نزد عموم مذاهب اسلامی است. پشتوانه این اعتقاد، احادیث نبوی بسیاری است که بیش از چهل نفر از صحابه پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم، این روایات را از آن حضرت نقل کرده اند (فقیه ایمانی، ۱۴۲۰: ص۵۳- ۵۶).
کافیست فقط چند لحظه به ماه محرم و روزهای عزاداری بر امام حسین علیه السلام بیاندیشی. این فکر ناخودآگاه یک شیعه را به یاد امام زمان خویش می اندازد که آن حضرت چه نگاهی به این ماه دارد و اندیشه و افکار او در این باب چگونه است؟
نمودار خلق حوادث به دست بشر، نموداری صعودی است. تا آنجا که هر چه به زمان ظهور حضرت ولیّ عصر(عج) نزدیک می شویم، ضمن بزرگتر و وسیع تر شدن حوادث به دست بشر، فاصله بین این رخدادها، کم و کمتر می شود. این حوادث، همان ابتلائاتی هستند که در احادیث اهل بیت (علیهم السلام) نیز به آن اشاره می شود.
شیعیان حضرت ولی عصر علیه السلام که به دنبال تعجیل در ظهور هستند، باید به امر و فرمان خداوند توجه کنند و چه امری بالاتر از رضایت والدین که خداوند آن را بعد از توحید مطرح می کند.
اندیشه منجی گرایی مخصوص شیعه نیست بلکه فراگیر و جهانی است و ریشه در فطرت انسانها و نیازمندی آنان به رفع مشکلات و دشواریهایشان به دست یک انسان برتر دارد، اما آن چنان که این اعتقاد در میان شیعه این قدر عمیق و دقیق است که تمام جزئیات و اهداف ظهور مشخص شده است در ادیان دیگر نیست.
ظهور حضرت مهدی(عج) ظهور حکومت عدل الهی، ظهور رحمت، رأفت، امنیت، آسایش، صمیمیت و ... است و حکومت الهی جز اجرای فرامین او و هدایت به صراط مستقیم چیزی دیگر نیست،آنچه که برای شیعیان حضرت مطرح است اینست که بعد از نشانه های مذکور قبل از دوره ظهور حضرت که اتفاقات ناگوار و ناخوشایندی چه در زندگی فردی و چه در زندگی اجتماعی افراد رخ میدهد
سوالی که دغدغه منجی باوران در طول دوران غیبت بوده که گاهی عدم پاسخ صحیح به این سوال اصل اعتقاد به ظهور را دستخوش آسیب کرده این بوده که آیا منجی باوران در انتظار نشانه ها بنشینند تا شرایط آن آماده شود و یا شرایط را بدست خود آماده کنند . شناخت صحیح از دین و امام زمان اروحنا له الفداه و اهداف او در تشکیل حکومت عدل میتواند مارا تا حد زیادی به جواب این دغدغه ذهنی نزدیک کند و فرهنگ سازی که بواسطه این شناخت انجام میشود باعث تحقق هرچه سریعتر شرایط و زمینه های ظهور می باشد .
انسان باید ولی امر داشته باشد، کسی که فرستاده خداست و بتواند او را حاکم خود قرار دهد. نجات و سعادت انسان در پرتو حاکمیت حق امکان پذیر است و سرّ این مطلب آن است که انسان موجودی است که باید متوجه یک مبدأ و تکلیف باشد.
عموم افراد در عصر ظهور در مراتب بالاى رشد و کمال قرار مى گیرند، اما اجر و پاداش انسانهایى که در دوران قبل از ظهور زندگى مى کنند و دین خود را نگه داشته اند و تسلیم وسوسه هاى شیطان نشده اند، از مردمانى که در دوران ظهور زندگى خواهند کرد و تحت حاکمیت عدل الهى روزگار سپرى می کنند، بیشتر و بالاتر است.
باور مهدوی و فرهنگ انتظار در طول تاریخ با اندیشه ها و برداشت های نادرست بسیاری در آمیخته شده است، اندیشه ها و برداشت هایی که به تدریج تبدیل به آسیب ها و آفت های جدی برای اساس و بنیاد اعتقاد به ظهور منجی در فرهنگ شیعه شده اند.