مانیفست حکومتی امام علی (ع)

امیر المؤمنین (ع) از پیامبر آموخت که جامعه دینی جامعه‌ای است که بدون لکنت زبان بشود حق ضعفا و محرومین و طبقات پایین جامعه را ـ که معمولا قدرت مطالبه حقوق خود را ندارند ـ از صاحبان قدرت و ثروت گرفت.

امام علی(ع):روزگاری است که ساز و برگ شیطان تقویت‏ شده است

امام علی(ع) در سخنانی فرمودند: ‏اکنون روزگاری است که ساز و برگ شیطان تقویت‏ شده است. به هر سو می‌‏خواهی نگاه کن! آیا جز فقیری می‏‌بینی که با فقر دست و پنجه نرم می‌‏کند؟ نه کسی باقی مانده که کار زشت را دگرگون کند و یا از نافرمانی و معصیت باز دارد.

وقتی مصلحت‌اندیشی ،تکلیف ثانویه می‌شود

دوگانگی مصلحت‌اندیشی یا تکلیف‌مداری اصلاً جمله‌ی درستی نیست. چون به یک معنا خود مصلحت‌اندیشی اگر درست باشد، تکلیف است.

چادر، لای چرخ مدرنیزاسیون رضاخانی

هزینه قیام مسجد گوهر شاد چند کامیون جنازه بود که در اطراف مشهد به صورت دسته جمعی دفن شدند و خون‌هایی که بر دیوار‌های مسجد گوهرشاد و صحن حرم رضوی باقی ماندند تا سال‌ها ریشه روشنگری مردم باشند.

جلسه 90 کلاس فاسفه 1397/04/21

تدریس اسفار اربعه ملا صدرا

استاد ارجمند حضرت آیت الله حاج سید محمد موسوی ^{حفظه الله}

دریافت با ذکر صلوات

راهکارهایی برای آشنا‌یی کودکان با اهل‌بیت (ع)

ما باید توحید جاری داشته باشیم، نه توحید راکد؛ بدین معنا که اعتقاد به توحید باید در زندگی ما نمود پیدا کند. توحید راکد در مرحله ذهنی باقی می‌ماند و فقط به درد پاسخگویی در قبر انسان می‌خورد.

 

مکتبی که در آن خوشبختی "مردم" بدبختی "من" است

آنارشیست ها اغلب در دام فرد گرایی گرفتار شده اند به حدی که اشتیرنر معتقد است: «مردم یعنی مرگ، سلام بر من. خوشبختی ملت، بدبختی من است. اگر چیزی برای من درست است به حقیقت درست است.»این اندیشه فلسفی و سیاسی دیدگاه‌های دیگری دارد که بسیار آن را غیرواقعی و غیرعادی می‌دانند که به آن پرداخته‌ایم.

در ایمان این افراد تردید کنید

اگر کسی نسبت به گناه بی‌مبالات بود، نسبت به آبروی مردم بی‌مبالات است، غیبت می‌کند و این بسیار خطرناک است و در ایمانش باید تردید کند.

امام همتای پیامبر است جز در وحی تشریعی

امام صادق(ع) می فرماید پایین ترین درجه معرفت نسبت به امام این است که امام همتای پیامبر است غیر از اینکه به او وحی تشریعی نمی شود.

یهودیان از موعود‌گرایی بیشتر سود بردند یا شیعیان؟

موعود باوری برای بخشی از جامعه یهودی، عاملی مهم برای پویایی و بستری برای مبارزه و تلاش سیاسی گردیده و درواقع، باورداشت ماشیح، موجب شد تا یهودیان، با دیدن ظلم و زورگویی‌های حاکمان و سلاطین، به‌جای سکوت و انفعال، به قیام و مبارزه دست زنند.