بزرگترین حسرت روز قیامت

امیرالمومنین (ع) در حکمت ۴۲۹ نهج‌البلاغه به حسرت بزرگی در روز قیامت اشاره کرده است.

بر اساس آموزه‌های دینی اموال و ارزاق دارای آثار وضعی و معنوی هستند و بر روح و جان افراد اثرات مثبت و منفی می‌گذارند تا حدی که سعادت و شقاوت افراد در میزان توجه آن‌ها به کیفیت کسب درآمد بستگی دارد. از این جهت مراقبت نسبت به عدم آلودگی درآمد به مسائل شبهه‌ناک و روی آوردن به اموال حلال از جمله وظایف سرپرست خانواده‌هاست تا در پرتو آن بتوانند بر رشد و ارتقای افراد خانواده کمک شایانی کنند.

امیرالمومنین (ع) در حکمت 429 نهج‌البلاغه از حسرت بزرگی در روز قیامت یاد می‌کنند و محبان و شیعیانشان را اینچنین به دوری از کسب حرام و تشویق به کسب حلال دعوت می‌کنند.

«اِنَّ اَعْظَمَ الْحَسَراتِ یَوْمَ الْقِیامَةِ حَسْرَةُ رَجُل کَسَبَ مالاً فی غَیْرِ طاعَةِ اللّهِ، فَوَرِثَهُ رَجُلٌ فَاَنْفَقَهُ فی طاعَةِ اللّهِ سُبْحانَهُ، فَدَخَلَ بِهِ الْجَنَّةَ، وَ دَخَلَ الاْوَّلُ بِهِ النّارَ؛ بزرگ‌ترین حسرت‌ها در روز قیامت حسرت مردی است که از حرام کسب ثروت کرده و آن را مردی به ارث برده و در طاعت خدای سبحان انفاق کرده، پس به خاطر انفاقش وارد بهشت و ارث گذارنده داخل جهنم می‌شود».