تشابه عرفان اوشو با عرفان ابن عربی!

اوشو یکی از رهبران طریقت های عرفانی معاصر است که عرفان او با بهره گیری از آموزه های مکتب «تنتره» بر پایه بی بندوباری جنسی و ممنوعیت هرگونه سرکوب این غریزه بنا شده است. وی معتقد است فرا آگاهی یا مکاشفه در زمان معاشقه جنسی صورت می گیرد زیرا تنها لحظه‌ای است که شخص خود را از مکان و زمان و تعقل خلاص، و خود را در حالت خلسه و بیخودی می یابد!

اوشو روشهای زیادی برای به وجود آمدن عمل اتحاد و یکی شدن پیشنهاد داده و آنها را در تمرینات شبکه ای و سلسله وار  خود به شاگردان نیز آموزش می دهد. و برای اینکه بتواند تصویری جذاب از {آزادی جنسی} نشان دهد به الفاظ و واژهای چون: “بدل شدن از پستی به عالی،و یا تبدیل شدن لجن به نیلوفر”تمسک جسته است، تا خوانده را به گفتارهایش ترغیب کند.
اومی گوید:سکس  باید بزرگترین هنرمدیتیشن شود.این پیش کش تنتره{کتابی که اوشو به تفصیل درباره رابطه جنسیت و پیوند زن و مرد صحبت می کند}به دنیاست .پیش کش تنتره از همه عالی تر است،زیرا کلیدهایی را در اختیار قرار می دهدکه از پست ترین به والاترین استحاله پیدا کنی،کلیدهایی را در اختیار قرار می هد که لجن را به نیلوفر آبی بدل کنی.
اوشو مستقیما و با کمال صراحت درباره روابط آزاد جنسی و استفاده بی حد و حصر و بی شرمانه از نیروی جنسی سخن به میان می آورد، و ضمن مباحث مختلف با اندک بهانه ای از این مباحث سخن به میان می آورد،گویا رسالت خود را ترویج سکس و اعلام آزادی جنسی می داند.مروری بر فرازها و جمله های اوشو ما را به این حقیت رهنمون می کند که، معنویت و عرفانی که اوشو امروزه مروج و منادی آن شده، چیزی جز سکس محض نیست. لذا مکتب اوشو را می توان همان عرفان مبتنی بر آزادی جنسی نام گذاری کرد.
اوشو با کمال وقاحت و بی شرمی تمام، سکس را فعلی الهی دانسته و در سخنرانی هایش سعی می کند آن را مقدس جلوه دهد.
او در این باره می گوید:می خواهم به شما بگویم که سکس فعلی الهی است.
همچنین می گوید:انرژی که از این طریق بدست آید ،انرژی الهی است.

اوشو،الماس های اوشو،ترجمه مرجان فرجی،صفحه ۲۴۰ -۲- نگرشی بر آراءو اندیشه های اوشو،محمد تقی فعالی،ص۲۱۴ -۳- اوشو،از سکس تا فراآگاهی،ترجمه محسن خاتمی،ص۳

اما جالب است بدانید عرفای مصطلح اسلامی نیز دقیقاً همین کلمات و مبانی اشو را با نقاب معنویت مطرح کرده اند و آن را در پوشش آیات و روایات اسلامی به خورد مسلمانان می دهند؟

صوفیه نیز مانند اشو، معتقدند شهود و یا فراآگاهی در حالت های مختلفی می تواند صورت بگیرد و این شهود درجات و مرتبه های مختلفی دارد که بالاترین و کاملترین و عالی ترین مرتبه “شهود یا فراآگاهی ، هنگام جماع و معاشقه با معشوق صورت می گیرد ! و در این حالت است که انسان، خدا را به صورت کامل شهود می کند!!! (نعوذبالله)

بزرگترین نظریه پرداز تاریخ متصوفه، یعنی ابن عربی در این رابطه می گوید :
فشهود الحقّ فی النساء أعظم الشهود و أکمله.
ترجمه: شهود خدا در زنان بالاترین و کاملترین نوع شهود است.
فصوص الحکم، ج‏۱، ص: ۲۱۷

اما او به همین اندازه اکتفا نکرده و در عباراتی که زبان از بیان آن شرم دارد می گوید در هنگام جماع، مرد خدا را در مفعول (زن) بدون واسطه شهود می کند. شرح و ترجمه عبارت ابن عربی در کتاب فصوص الحکم، توسط یکی از شارحان معاصر بدین قرار است:

پس چون مرد، خدا را در زن مشاهده کرد، شهود در منفعل(زن) کرده است و چون مرد، خدا را در نفس خود مشاهده کند از جهت ظهور مرأه از او یعنى از رجل، حق را در فاعل (که رجل است) مشاهده کرده است. پس شهود رجل، حق تعالى را در مرأه (یعنى در حین مواقعه) اتمّ و اکمل است. زیرا رجل، حق را در مرأه مشاهده مى‏کند از آن حیث که حق فاعل و منفعل است.

ممد الهمم در شرح فصوص الحکم، ص: ۶۰۸

صوفیان معتقدند عشق به صورت ها و مظاهر و مخلوقات زیبا، به خصوص پسران امرد و نوجوانان، همچون پل و صراطی برای رسیدن به خدا می باشد و اصطلاحا می گویند : المجاز قنطره الحقیقه یعنی عشق مجازی(عشق به مخلوقات زیبا) پلی به عشق حقیقی( خدا) است.

جلال الدین همائی در این رابطه می گوید:
حقیر معتقد است که عشق صورت،ى در صورتى آبستن عشق حقیقى الهى است که حالت مرآتیت و بقول علما جنبه «ما به ینظر» داشته باشد نه جنبه «ما فیه ینظر»؛ و شاید آنچه به شیخ اوحد الدین ابو حامد احمد کرمانى متوفى ۶۳۵ ه- ق و اصحاب و پیروان او نسبت مى‏دهند که خداپرستى و کمال انسانى را در جمال‏پرستى و شاهدبازى و عشق‏ورزى با خوب‏رویان مى‏ دانستند، محمول بر همین نظر «ما به ینظر» باشد که بدان اشاره کردیم؛ یعنى جمال جمیل حق را در آینه حسن صنع مى‏دیدند.