«ربّ مطلق» (اصطلاحی عرفانی و فلسفی)، به واجب الوجود بالذات و معبود مطلق گویند که تنها ذات اقدس خدای تبارک و تعالى است که هیچکس شریک او نیست.[1] از آنجا که خدا مالک همه هستى است، در نتیجه تدبیر همه عالم از او خواهد بود، پس او «ربّ» تمامى ما سواى خویش است.