در وجوب نیکی به والدین و دعای خیر برای آنان فرقی بین زنده بودن و بعد از مرگشان نیست؛ یعنی فرزند وظیفه دارد همیشه از درگاه پروردگار برای آنان دعا و استغفار نماید.
منظور از «اهل اعراف» در آیات 46 تا 49 چه کسانی هستند؟ با آن‌که قرآن این گروه را افرادی می‌داند که به دلیل ارتکاب برخی گناهان منتظر تصمیم خدا هستند؛ چرا در برخی روایات، ائمه(ع) مصداق این گروه اعلام شده‌اند؟ لطفاً در مورد این آیات توضیح بیشتری بدهید.
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
کلید واژه
خلاصه آمار
آخرین رویدادها:
پیوندها
موضوعات
بایگانی
حدیث تصادفی
اعلانـات
