مصلحت‌های خودساخته برای دروغ‌های مصلحتی

متأسفانه دروغگویی در میان ما رواج بسیاری دارد. از لحاظ شرعی در برخی موارد دروغگویی مجاز شمرده شده است اما این موارد در زندگی ما اغلب رخ نمی دهند و معمولا ما مجوز شرعی برای دروغ نداریم؛ لذا بهتر است با رعایت بعضی نکات خود را از گرفتاری در دروغ نجات دهیم. این نکات عبارتند از دوری از پرحرفی، تقویت مهارتهای ادبی، تقویت شهامت و مسئولیت پذیری و رتبه بندی اطلاعات.

نموداری از مشکلات منتهی به عصر ظهور

نمودار خلق حوادث به دست بشر، نموداری صعودی است. تا آنجا که هر چه به زمان ظهور حضرت ولیّ عصر(عج) نزدیک می شویم، ضمن بزرگتر و وسیع تر شدن حوادث به دست بشر، فاصله بین این رخدادها، کم و کمتر می شود. این حوادث، همان ابتلائاتی هستند که در احادیث اهل بیت (علیهم السلام) نیز به آن اشاره می شود.

چه کسانی ارزشها را پایمال می کنند؟!

در جامعه ای که عدالت ظهور ندارد، انحراف و ستم و ناسپاسی ظهور می یابد، و ارزشهای انسانی در ابعاد فردی و اجتماعی نادیده گرفته می شود!

چرا مردم به امام خویش پشت کردند!

 

با این که فرهنگ، امری ممتاز از سیاست و حکومت است؛ لکن هرگز فرهنگ جدای از این دو تحقق عینی نداشته است. بحران ها ی فرهنگی است که بحران های سیاسی در پی دارد و تا آنجا پیش میرود که مردم به وصی پیامبر (صلی الله علیه و‌ آله) که یقینا امامت و خلافت را از آنِ او می دانستند، پشت کرده و فاسدان زمان را امام خود قرار می دهند.

رابطه انسان با قرآن از منظر آیةالله‌العظمی بهجت(ره)

---

گرچه در میان توده مردم بیشتر به‌عنوان عالمی عارف‌ شناخته می‌شدند، ولی در کنار این عرفان ناب شیعی، مدرس عمیق‌ترین مباحث فقهی و اصولی بودند و علاوه بر فقه و اصول در فلسفه و تفسیر قرآن هم تأمل‌های ژرفی داشتند.  

---

اگر کتابی بود که عکس اشیا را نشان می‌داد، آن کتاب همین قرآن است که بهشت و جهنم را نشان می‌دهد.

اگر درست به قرآن عمل می‌کردیم، با عمل خود دیگران را جذب می‌کردیم؛ زیرا مردم غالباً – به جز عده معدود– خواهان و طالب نور هستند.

قرآن کتابی پیامبرساز و جامع کمالات همه‌ انبیاء اولوالعزم علیهم‌السلام است و سزاوار است با گرسنگی و صبر با خرده‌نان هم شده قرآن کریم را تحصیل و تدریس نماییم.

علل فتنه در کلام امیرالمومنین علیه السلام

فتنه در لغت به معنای کفر، گمراهی،آشوب،امتحان و آزمایش کردن و معانی دیگر آمده است. اما در اصطلاح به معنای اختلاف مردم در عقاید و آرائشان است. به طوری که سبب ایجاد ناآرامی و تشویش در بین آنها، برای رسیدن به اهداف خاصی می شود. در شناخت جریان فتنه شاید هیچ کس و هیچ زمانى به اندازه امام على‏ علیه السلام و زمان آن حضرت، جریان فتنه و نفاق خود را عیان و آشکار نکرد. با نگاه اجمالى به نهج‏البلاغه امیر مۆمنان على‏ علیه السلام در خطبه‏ها و نامه‏ها و حکمت‏هاى بسیارى به جریان فتنه و نفاق و منافقان اشاره دارد.

ریشه فتنه ها