پاسخ اجمالی
الف. در مواردی، شرم و حیا؛ پسندیده و رفتاری عاقلانه است؛ مانند حیای از خدا و فرشتگان، حیا از خویشتن، حیا از دستدرازی پیش مردم، حیا از عیب و خلافکاری در طول عمر و حیا در روابط نامحرمان.
کسانی که حیا ندارند، عقل و دین هم ندارند. «لا دین لمن لا حیاء له»؛ کسی که حیا ندارد شرم ندارد.