گروهی که ایمان ندارند، ولی اعمالشان به ظاهر صحیح است که این گروه منافقند. البتّه نفاق درجات و مراحلی دارد، دروغ نوعی نفاق است، چاپلوسی نوعی نفاق است، حتی دعوت از کسی که قلباً تمایل به آمدن او ندارید، نوعی نفاق است.
اگرچه در ابتدا این دو واژه، معنای نزدیک به همی دارند، اما با توجه به امر مهم پاسخگویی و ظرافتهای موجود در این زمینه باید با دقت بیشتری آندو را بررسی کرد؛ چرا که نوع پرداختن به هر کدام میتواند متفاوت باشد. سؤال معمولاً از فطرت حقیقتجوی انسان سرچشمه میگیرد که در خور احترام و توجه است، اما شبهه نوعی القای شک است که با انگیزههای اختلافافکنی و گمراهسازی همراه است. بنابراین نوع و شیوۀ پاسخگویی به آنها نیز متفاوت است.
تملق و چاپلوسی از یک سو موجب انحراف مسئولین شده و سبب می شود نتوانند عیوب خویش را ببینند و از سوی دیگر، موجب حاکمیت روح ذلت و زبونی در میان مردم و کارگزاران خواهد شد که برای کل جامعه زیانبار است.
آن که به ماه اعیاد و ماه شادی اهل بیت (علیهم السلام) معروف است، شأن دیگری هم دارد: شعبان مقدمه ی ورود به ماه میهمانی خدا؛ ماه مبارک رمضان است. در شعبان چه کنیم که آماده ی میهمانی خدا شویم؟ مهم ترین کار این است که خود را پاکیزه کنیم؛ و برای پیراستگی روح، یکی از دستورالعمل های موکد دین، "استغفار" است.
در مورد امام زمان (عج) و عرضه دینی جدید توسط ایشان احادیثی وجود دارد در حالی که ظاهر چنین مسئلهای با تعالیم دینی قرآن و عترت (ع) سازگار نیست. در درجه اول باید گفت اساساً واژه دین جدید وجود ندارد، بلکه منظور از قضای جدید،
شهادت گواه بر آبادانی است که سربازان امام زمان علیه السلام با شب زنده داری و تلاوت قرآن و زمزمه های "یا مهدی عجل علی ظهورک" در سرزمین وجود خویش ایجاد نمودند. آنان امام علیه السلام را با چشم قلب دیدند و لبیک گویان اندیشه مهدویت را در زندگی جهادی، کاربردی و عملی کردند.
توجه به نزدیکان و دید و بازدید از اقوام و آشنایان یکی از زیباترین و با ارزش ترین کارهای اخلاقی و دینی است که ما ایرانیان در طول سال بخصوص در ایام فراغت و تعطیلات مبادرت به انجام آن می ورزیم، با رونق یافتن بازار دید و بازدید در ایام تعطیلات شادابی، طراوت و زیبایی خاصی به زندگی ها بخشیده می شود
نهج البلاغه گوشه هایی از سخنان انسان کاملی است که هم در عرفان نظری و هم در عرفان عملی، عارف کامل است، اگر چه تمام آموزه های عرفانی امام علی (علیه السلام) در نهج البلاغه گرد آوری نشده است.