برهان صرف الوجود را صدر المتألهین اقامه کرده بر اساس مشی خودش راجع به حقیقت وجود و اعتبار ماهیت ، حاصلش این شد که وجود صرف تعدد نمی پذیرد. واجب الوجود هم چون سراسر وجودش مثل موجودات محدود نیست که وجود و عدم با هم آمیخته شده باشند و وجود و ماهیت با هم باشند لذا تعدد نمی پذیرد.
کلمه «مقام» در قرآن کریم به تناسب، در آیات مختلف آمده، اما در دو آیه به «رب» اضافه شده است: «وَ أَمَّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ ...»؛[1] «وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ».