مشتاقان دولت کریمه بر سر سفره ماه خدا

ماه مبارک رمضان، ماه ضیافت الهی، ماه تنزیل قرآن و ریزش باران وحی و وزش نسیم مهر خداوند یک بار دیگر با آمدنش دل‌های عاشق و خسته را غرق شادی و شعف کرد. خداوند بزرگ، در این ماه با فراخوانی بندگان خویش بر خوان گسترده‌اش هیچ لطف و عنایتی را از آنان دریغ نفرموده و تمام برکات را در دسترس آنان قرار داده است. در این ماه مبارک، درهای بهشت، باز؛ و درهای جهنم، بسته شده است و شیاطین در زنجیرند و این الطاف، زمینه توجه بندگان را به ذات اقدس الهی فراهم و جان تشنه آنان را مهیای دریافت پیام‌های هدایت و سعادت کرده است.

قطره ای از اقیانوس

احمد بن حنبل در مسند و ابن ابی الحدید و سلیمان بلخی نقل کرده اند که: امیرالمؤمنین علیه السلام در بالای منبر می فرمودند: سلونی قبل ان تفقدونی سلونی عن طرق السموات فإنی اعلم بها من طرق الارض؛ از من بپرسید قبل از این که مرا نیابید سؤال کنید از من راه های آسمانها! پس به درستی که من عالم ترم به راه های آسمانها از راه های زمین.¹ همچنین محمد بن طلحه شافعی و خطیب خوارزمی روایت کرده اند که حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمودند: سلونی عن اسرار الغیوب فإنی وارث علوم الانبیاء و المرسلین؛ اسرار غیب را از من بپرسید

پاسخ به شبهه مصحف فاطمه سلام الله علیها

آیت الله سبحانی در پاسخ به این پرسش که "گفته شود شیعیان قرآنی به نام «مصحف فاطمه (سلام الله علیها)» دارند، این مطلب تا چه اندازه صحت دارد؟" این گونه پاسخ داده است: پاسخ: واژة «صحف» در قرآن به معنای مطلق کتاب آمده است، چنان که می‌فرماید: «وَإِذا الصُّحُفُ نُشِرَتْ؛ آنگاه که نامه‌های اعمال منتشر گردد».
«إِنَّ هـذا لَفِـی الصُّحُـفِ الأُولـى * صُحُفِ إِبْراهیـمَ وَمُـوسـى؛ این، در صحیفه‌های نخستین، در کتاب ابراهیم و موسی است». و همچنین«مصحف» نیز از همین ماده اخذ شده و به معنای دفتر یا کتاب جلد شده به کار می‌رفت و در صدر اسلام حتی پس از درگذشت پیامبر، مصحف» نام قرآن نبود بلکه هر کتاب مجلّدی را مصحف می‌نامیدند.

اسرار و آثار تسبیح حضرت زهرا علیها السلام

تسبیح حضرت زهرا (علیهاالسلام) از آثار و برکات بسیارى برخوردار است؛ مداومت بر تسبیح فاطمه زهرا (علیهاالسلام)، موجب محفوظ ماندن از شقاوت و بدبختى است. از این رو شایسته نیست که از برکات و آثار آن غفلت نموده و در انجام آن کوتاهى و سستى نمائیم. امام صادق (علیه السلام) در این رابطه مى‏ فرماید:
«یَا أَبَا هَارُونَ إِنَّا نَأْمُرُ صِبْیَانَنَا بِتَسْبِیحِ فَاطِمَةَ (سلام الله علیها) کَمَا نَأْمُرُهُمْ بِالصَّلَاةِ فَالْزَمْهُ فَإِنَّهُ لَمْ یَلْزَمْهُ عَبْدٌ فَشَقِیَ ».
اى اباهارون! ما بچه‏ هاى خود را همانطور که به نماز امر مى‏ کنیم به تسبیح حضرت فاطمه (علیهاالسلام) نیز امر مى‏ کنیم. تو نیز بر آن مداومت کن، زیرا هرگز به شقاوت نیفتاده است بنده‏اى که بر آن مداومت نموده است.¹

و نیز از این حدیث شریف استفاده مى‏ شود که شایسته است والدین محترم، تسبیح حضرت زهرا (علیهاالسلام) را مانند نماز به فرزندانشان تعلیم کنند، باشد که مشمول این حدیث گردند.

شفاعت گسترده

آیت الله سید محمد علوی گرگانی (دام ظله) در مورد فضایل، کمالات و اهمیت زیارت آن حضرت می فرماید: «شخصیت حضرت فاطمه معصومه (علیها السّلام) در حدی است که قلم قدرت بر تحریر و زبان توان بر تقریر آن ندارد. و اگر چیزی هم نوشته شود فقط از باب ذکر نمونه و چیدن خوشه ای از خرمن پرفیض آن حضرت می باشد، زیرا چه گویم در حق شخصیتی که زیارت قبرش در قم موجد دخول جنت است. بر حسب فرموده برادر بزرگوارش حضرت ثامن الائمه علی بن موسی الرضا (علیه السّلام) که: «من زارها عارفاً بحقها فله الجنة» بلکه در بعضی از احادیث جمله «عارفاً بحقها»را ندارد. و بس است در فضیلت و شخصیت آن حضرت   که شخصیت های بزرگ عالم اسلام و فقهاء عالی مقام مانند حضرات آیات عظام حاج شیخ عبدالکریم حائری مؤسس و بنیانگذار حوزه علمیه قم و آیت الله حاج آقا حسین بروجردی متوسل به آن حضرت گردیده و نتیجه می گرفتند... در شأن و جلالت و فضیلت او همین بس که وقتی نزد امام صادق (علیه السلام) بحث قم و شرافت آن پیش آمد، امام صادق (علیه السلام) فرمود: «قم کوفه کوچک است و بهشت هشت در دارد، سه در از آنها به روی قم باز است و بانویی از فرزندان من در آن جا دفن خواهد شد که فاطمه دختر موسی نام دارد و با شفاعت وی همه شیعیان وارد بهشت می ­شوند».¹ شفاعت جمیع شیعیان مقام والایی است که به اشخاص عادی، اعطا نمی ­شد. چنانکه فراز پایانی زیارتنامه حضرت معصومه (علیها السلام) طبق نقل امام هشتم (علیه السلام) به این حقیقت اشاره دارد: یا فاطمة اشفعی لی فی الجنة فان لک عندالله شأنا من الشأن.²

نگاهی به زندگانی حضرت امام حسن عسکری علیه السلام

امام حسن عسکری  (علیه السلام)  در سال 232هـ قمری  در مدینه چشم به جهان گشود. مادر والا گهرش سوسن یا سلیل زنی لایق و صاحب فضیلت و در پرورش فرزند نهایت مراقبت را داشت، تا حجت حق را آن چنان که شایسته است پرورش دهد.
این زن پرهیزگار در سفری که امام عسکری (علیه السلام)  به سامرا کرد همراه امام بود و در سامرا از دنیا رحلت کرد. کنیه آن حضرت ابامحمد بود.
سیره امام حسن عسکری (علیه السلام):
امام حسن عسکری  (علیه السلام)  بیانی شیرین و جذاب و شخصیتی الهی باشکوه و  وقار  و مفسری بی نظیر برای قرآن مجید بود. راه مستقیم عترت و شیوه صحیح تفسیر قرآن را به مردم و به ویژه برای اصحاب بزرگوارش - در ایام عمر کوتاه خود - روشن کرد.

حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام کیست؟

عبدالعظیم (علیه السلام) فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی (علیه السّلام) است و نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می رسد. پدرش عبدالله نام داشت و مادرش فاطمه دختر عقبه بن قیس.
ولادت با سعادت حضرت عبدالعظیم (علیه السّلام) در سال 173 هجری قمری در شهر مقدّس مدینه واقع شده است و مدّت 79 سال عمر با برکت او با دوران امامت چهار امام معصوم یعنی امام موسی کاظم (علیه السّلام)، امام رضا (علیه السّلام)، امام محمّدتقی (علیه السّلام) و امام علیّ النّقی (علیه السّلام) مقارن بوده، و احادیث فراوانی از آنان روایت کرده است.
این فرزند حضرت پیامبر (صلّی الله علیه و آله وسلّم)، از آنجا که از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی (علیه السّلام) است به حسنی شهرت یافته است.
حضرت عبدالعظیم الحسنی (علیه السّلام) از دانشمندان شیعه و از راویان حدیث ائمه معصومین (علیهم السّلام) و از چهره های بارز و محبوب و مورد اعتماد، نزد اهل بیت عصمت (علیهم السّلام) و پیروان آنان بود و در مسایل دین آگاه و به معارف مذهبی و احکام قرآن، شناخت و معرفتی وافر داشت.