مرد مصلح و کسی که فکر راهنمائی جهانیان را در مغز می پروراند بایست در برابر تمام این ناملایمات، زورگـوئی ها و حـملات ناجوانمردانه، ضربات و صدمات جسمی و روحی، بردباری و شکیبائی را پیشه ی خود سازد، تا کم کم بر مشکلات پیروز آید چنان که روش مصلحان دیگر نیز همین بوده است، ما اکنون گوشه ای از آزار و اذیت قـریش را در ایـن صفحات منعکس می سازیم تا پایه زحمات و استقامت وی روشن گردد:
در طول تاریخ اسلام چهار گونه دیدگاه و برخورد با قرآن کریم را می توان شناخت و آثار و شواهد آن را در فرهنگ اسلامی و حوزه های مرتبط با قرآن کریم مشاهده نمود.
هر یک از این چهار برخورد به گونه ای خاص به سراغ قرآن رفته اند و هر کدام با قرآن شناسی مخصوص به خود، نظامی خاص را برای «ارتباط با قرآن» و «استفاده» از آن پیشنهاد کرده اند که عبارتند از: الف) اصالت کمیت ب) اصالت کیفیت ج) کمیت گرایی د) کیفیت گرایی.
توجه یافتن جمع زیادی از مردم به یک موضوع و یا یک شخصیت در تحلیل گفتمان تاریخی،نشان از مهم بودن و بُلد بودن آن موضوع و یا شخصیت دارد. امیرالمومنین علی علیه السلام فارغ از آنکه جانشین پیامبر و دارای اهمیت بسیاری است اما کلیدی بودن کارکتر ایشان نمودی دیگر در تاریخ دارد.
بارها و بارها پاسخگو بودن مسؤولان و فرمانداران در مقابل خداوند بزرگ و مردم مورد تأکید امیرمؤمنان(ع) قرار گرفته است، ایشان مسؤولان را به عمل از روی تقوا و در جهت حفظ مصالح عمومی سفارش فرمودهاند...
بر کسی پوشیده نیست که خواص در طول تاریخ حیات بشری تأثیر مستقیمی در نوع رفتار آحاد جامعه داشته اند، قدرت نفوذ و تأثیر گذاری که این قشر خاص در جامعه دارند، موجب شده است طیف وسیعی از افراد جامعه متأثر از نوع رفتار و عملکرد آنان باشند.
از جمله موارد مهمی که بایستی با نگاه مدقانه در تاریخ به بررسی آن پرداخت، به جهت اهمیت موضوع، میزان ارتباط و علاقه میان حضرت زهرا و امیرالمومنین علیهماالسلام است. از جهت اهمیت خاصی که این دو شخصیت در تاریخ دارند، همواره مورد قضاوت های تاریخی واقع شده اند
گاهی در برخی از گزارش های روایی در منابع، احادیثی یافت می شود که در برخی وارد دستمایه سوء استفاده های مختلف در محافل غیر علمی می گردد. این نوع احادیث با استفاده از روش های متقن علمی، قابلیت حل تعارض و اشکال را دارد.
در چند مقاله به تفصیل آیات قرآن را بررسی کردیم تا نظر قرآن را در موضوع جبر و اختیار بفهمیم و دیگر شکی در این زمینه باقی نمی ماند که انسان بعضی از کارهایش را به دست خود و با اختیار خود انجام می دهد. از طرفی برای کسی سستی و وهنی هم در کار نباشد که ما کاره ای نیستیم و هر چه خدا می خواهد همان خواهد شد یا اینکه ما مجبوریم. جبر داخلی و خارجی فرق نمی کند.
پس از رحلت رسول اکرم صلی الله علیه و آله گروهی تلاش کردند تا با نسبت های خویشاوندی که با رسول خاتم داشتند و بدون توجه به آینده ی پیش رو، بر اساس سلیقه شخصی خویش اسلام را پیش ببرند.