حجاب در اسلام از یک مسئله کلّى و اساسى ریشه گرفته است. اسلام مى خواهد انواع التذاذهاى جنسى (چه بصرى و لمسى و چه نوع دیگر) به محیط خانواده و در چهارچوب شرع و قانون اختصاص یابد و اجتماع تنها براى کار و فعالیت باشد، بر خلاف سیستم غربى که حضور در جامعه را با لذت جویى جنسى به هم مى آمیزد و تعدیل و تنظیم امور جنسى را به هم مى ریزد.
گاهی در برخی از گزارش های روایی در منابع، احادیثی یافت می شود که در برخی وارد دستمایه سوء استفاده های مختلف در محافل غیر علمی می گردد. این نوع احادیث با استفاده از روش های متقن علمی، قابلیت حل تعارض و اشکال را دارد.
امام صادق ـ علیه السّلام ـ میفرمایند: «بسیار دعا کنید چرا که مسلمان برای برآوردن حاجت خویش وسیلهای بهتر از دعا و روی آوردن به خدا و تضرع به سوی او نخواهد یافت. پس چیزی طلب کنید که خداوند آنرا اجازه داده است و دعوت خداوند را لبیک گویید تا از عذاب الهی نجات یابید و رستگار شوید» (شیح حر عاملی، وسائل الشیعه، ج 7، ص 31)