
در علم کلام ثابت شده است که انسان در انجام دادن کارهای خود دارای اختیار است و آموزه های قرآنی هم با این حقیقت منافاتی ندارد و مؤید آن است، ولی از آن جا که قرآن بعضی از آیاتش بعض دیگر را تفسیر می کند، باید آیات را کنار هم گذاشت تا معنای واقعی آن به دست آید.
از آنجا که خالق نظام هستی حکیم است هر آنچه برای رسیدن انسان به هدف آفرینش، لازم داشته باشد، برایش بیان شده است حال ممکن است این بیان در قرآن کریم باشد یا توسّط نبیّ گرامی اسلام صلّی الله علی و آله بیان شده باشد. امام باقر علیه السّلام فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ- تَبَارَکَ وَ تَعَالى - لَمْ یَدَعْ شَیْئاً تَحْتَاجُ إِلَیْهِ الْأُمَّةُ إِلَّا أَنْزَلَهُ فِی کِتَابِهِ، وَ بَیَّنَهُ لِرَسُولِهِ صلى الله علیه و آله ...»(1) خدا تمام آنچه را امّت به آنها احتیاج داشته در قرآن نازل و برای پیامبرش بیان کرده است. پیامبر هم پس از دریافت،بدون هر گونه تغییری به مردم منتقل کرده است.
درس خارج فقه مبحث قضا
"استاد ارجمند حضرت آیت الله حاج سید محمد موسوی حفظه الله"
درس خارج فقه مبحث قضا
"استاد ارجمند حضرت آیت الله حاج سید محمد موسوی حفظه الله"
درس خارج فقه مبحث قضا
"استاد ارجمند حضرت آیت الله حاج سید محمد موسوی حفظه الله"
تدریس اسفار اربعه ملا صدرا
"استاد ارجمند حضرت آیت الله حاج سید محمد موسوی حفظه الله"