بر کسی پوشیده نیست که خواص در طول تاریخ حیات بشری تأثیر مستقیمی در نوع رفتار آحاد جامعه داشته اند، قدرت نفوذ و تأثیر گذاری که این قشر خاص در جامعه دارند، موجب شده است طیف وسیعی از افراد جامعه متأثر از نوع رفتار و عملکرد آنان باشند.
«بندگان خدا! بیگمان روزگار بر ماندگان چنان میگذرد که بر رفتگان گذشت. نه آنچه از روزگار پشت کرده است، بازمیگردد و نه چیزی که در آن است جاودان ماند پسینرفتار او همانند رفتار نخستین آن است. کارهایش بر یکدیگر پیشیجویان و پرچمها و نشانههایش یکدیگر را پشتیبان.»
«هیچ کس نباید تصور کند مى تواند از چنگال مرگ حتمى فرار کند، زیرا مرگ طلب کننده سریعى است، که نه آنها که بر جاى خود ایستاده اند از چنگال او رهایى مى یابند و نه آنها که فرار مى کنند مى توانند از دست او بگریزند!»
بعضی کلید واژه ها در فرهنگ اسلامی از چنان قداست و جایگاهی برخوردارند که دست یابی به حقیقت و ماهیت آنها به راستی و درستی امکان پذیر نیست، قلم فرسایی هایی که در حد تلاش انسان های بی بضائت صورت گرفته نیز نتوانسته حق مطلب را ادعا کند. کلید واژه هایی همچون امام حسین(علیه السلام) و ارتباط با یک ماه رحمانی از این موارد است. بازی با کلمات و عبارت پردازی به هر اندازه که زیبا باشد، اقرار به نقص و کاستی در خصوص این کلید واژه ها می کنند. باری به هر جهت، آب دریا را اگر نتوان کشید....هم به قدر تشنگی باید چشید.
قرآن می فرماید که اگر انسان غمگینی به ذکر یونسی سرگرم باشد، قبل از اینکه از ما چیزی بخواهد ما غمش را برطرف می کنیم و آنها هم که اهل راه هستند این ذکر یونسی را مجرَّب می دانند.